26 marca 2016

XXVI


chmury z trudem przepłynęły noc całą
zabierając me serce
a dokładniej części maleńkie
jak rozbite lustro silną ręką

drzewa dzisiaj do życia nie wstają
jak mój umysł
nicością ogarnięty
ciemnością dzisiaj świeci

mgła pochłania moje ciało
a ja daję się uwieść
zaczynam walca
ciężkie me oczy już dawno zamknięte

odpłyńmy w świat daleko
nie otwieraj już oczu, kruszynko
niech życie ukołysze Cię do snu wiecznego
chodź, chodź umrzemy dzisiaj dziecinko

~ Izabela Dąbrowska

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz