chmury z trudem przepłynęły noc całą
zabierając me serce
a dokładniej części maleńkie
jak rozbite lustro silną ręką
drzewa dzisiaj do życia nie wstają
jak mój umysł
nicością ogarnięty
ciemnością dzisiaj świeci
mgła pochłania moje ciało
a ja daję się uwieść
zaczynam walca
ciężkie me oczy już dawno zamknięte
odpłyńmy w świat daleko
nie otwieraj już oczu, kruszynko
niech życie ukołysze Cię do snu wiecznego
chodź, chodź umrzemy dzisiaj dziecinko
~ Izabela Dąbrowska
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz