Zmiana lokalizacji bloga

___________________________


Z powodu usunięcia konta Google+, zapraszam na nową lokalizację bloga pod adresem
https://samenesspoetry.tumblr.com/
:)


___________________________

XXXIV

BAJO LA PIEL- ALICE WONDER

Czasem zastanawiam się jakby wyglądały moje oczy na nasze spotkanie

Czy smutkiem byłyby zasiane, jak wtedy gdy wracasz w miejsca które sprawiły Ci największy ból

Może radość by się w nich rozlała jak mleko i miód na serce

Zdziwiłabym się? Jakbym wcale na to nie czekała?

Może rozpaczliwie próbowałabym zapamiętać każdy detal Twojej twarzy na następne kilka miesięcy 

Czy zeszkliłyby się w płaczu, bo może tylko to w nich pozostało

Zastanawiam się jakby wyglądały moje ręce

Czy drżałyby ze strachu, że tylko odwrócisz się na pięcie 

Czy rzuciłyby się na Twoją szyję bezwładnie, mimo błagań żeby tego nie robiły

Zastanawiam się jakby wyglądały moje usta wiśniowe

Może ułożyłyby się w uśmiech i pewnego rodzaju ulgę?

A może zacisnęłyby się tylko w złości i zakazały wydusić słowa

Albo wypuściłyby tylko odgłos zdziwienia zniekształcony przekleństwem

Zastanawiam się czasami

w jakichś przerwach w życiu między pracą a spaniem

Czy się kiedyś jeszcze spotkamy 

Czy deszczowa noc była ostatnią aby zapamiętać Twój zapach

~ Izabela Dąbrowska

XXXIII

Max Richter - The End Of All Our Exploring

siadasz i myślisz

to tyle

i nawet nie jesteś pewien

jakiego znaku użyć

czy płaczu czy krzyku

który gdzieś tam drzemie i się tli

jak świst między gałęziami

z czego każda w inną stronę

jak Twoje myśli które dyskutują

która powinna wypłynąć

aż w końcu cisza

wszechobecna cisza

jak na pogrzebie

kogoś kogo znałeś

ale nie darzyłeś niczym

co zaprzątałoby Twoje serce

cisza która unosi się

albo leży i obijasz o nią nogi

bo jest cięższa niż Twoje serce

które zastygło wcześniej

jak lawa która budzi strach

jaki i fascynacje

i zmienia się w kamień

kamień niegdyś wywołujący emocje w tylu sercach

a teraz leży gdzieś

pod oceanem

uczysz się nurkować

ale człowiek o własnych siłach

nie przebrnie przez tyle prądów

ostatecznie

mimo prób

spowrotem zwlecze Cię na ląd

zostawiając swoje tajemnice dla siebie

~ Izabela Dąbrowska

XXXII

Hozier - Cherry Wine

Co to znaczy dla Ciebie pasować

gdy ja jestem rosą, a Ty burzą

Co to znaczy dla Ciebie pasować

do siebie idealnie jak kubek w kubek

które nigdy się nie zejdą 

Co to znaczy do Ciebie pasować

to jak porównywać wiersz z instrukcją pilotarzu

serce rozdziera ta myśl

że wszystkie chwile wspólne na nic się nie zdały

jak niesprawiedliwa jest nasza miłość

w noce takie jak ta

gdy płakać się chce w poduszkę

jednak Ty nie zadzwonisz ze swoją miną trwogą

nie powiesz tego co chce usłyszeć

nie pokażesz mi na twarzy tego co chce zobaczyć

w czynach nigdy nie oddasz tego

jak niesprawiedliwe jest pokochać kogoś

kto nie rozumie duszy poetyckiej pełnej współczucia

jak niesprawiedliwe jest tęsknić

za dziurawą szklanką

w którą wlewasz swoje rozgoryczenie całe

jak niesprawiedliwe jest

pragnąć przekazać życie swoje

w ręce które nie potrafią ułożyć go w całość

jak niesprawiedliwe jest

w takie noce jak ta

słyszeć łamiące się serce w Twoich rękach

którego poskładać nie umiesz

~ Izabela Dąbrowska

XXXI

James Vincent McMorrow - Cavalier

"S.L"

ocean, przywłaszczył sobie Twój zapach

piasek, odcisk Twojej stopy

wiatr, słowa Twoje głucho rozchodzące się po wydmach

chmury, myśli Twoje zabrały

a co mi pozostaje?

pijackie wspomnienie ust Twoich 

niezależnych i niepewnych swego

~ Izabela Dąbrowska

XXX

Inspiriting Gareth Coker

pięknie Cię wspominam, 

jak melodie deszczu nad ranem 

który też teraz marzy o Twoich ustach 

by je posiąść 

absurdalna byłaś

niczym czubki drzew

każda gałąź pnąca w inną stronę

najwidoczniej szczęścia też inną miałaś wizję

przypominam sobie co mnie ogarniało
jakbyś rosą zmoczyła koszulkę
bo to wcale nie ja płakałem
Ty myślałaś, że życie mnie przerośnie

przerosło, moja droga
radość już nie ta sama
krzyk w nocy kręci mi się w uszach
smutek w oczach zagościł

umieram zupełnie samotnie
wspominając uśmiech Twój każdy
porównując jak gasł powoli
dzień po dniu w moich oczach

wybaczyć sobie do dzisiaj nie mogę
że nie wycałowałem cierpienia
że nie wypłakałem wspomnień
że nie mogę bólu się pozbyć

~ Izabela Dąbrowska

XXIX

Ludovico Einaudi - Run

Lubiła wiśnie

oczy jej równie zielone

jak liście chore, dziurawe

wybita z nich nadzieja

Włosy kołysały się na wietrze

jak owoce czerwono-soczyste

usta jej smakowały podobnie

bardziej gorzkie jedynie

lubiła wiśnie

stojącą po środku pola

nic wyjątkowego

poza życiem, które w sobie chowa

~ Izabela Dąbrowska

XXVIII

The Lights / Heavenly - Luke Thompson

"proste wyznanie"

przeglądam Twoje zdjęcia czasami
zastanawiam się, czy robisz tak samo
czy to tylko jednostronne
czy platoniczna była nasza miłość

czujesz czasem w dłoniach ramiona moje?
z dni, gdy podtrzymać je musiałaś przed upadkiem
byłaś wsparciem
zawsze niezawodnym

a może czasem
tylko czasem
rozpamiętujesz oczy szczęśliwe
na Twój widok po rozłące długiej

myślę, że byłaś pierwszym z bajki księciem
przez uśmiech czy łzy
to miłość była zawsze
bardziej pewna tego już nie będę

boli ta strata w niektóre noce
Twoje imię czasem przenosi
w inną przestrzeń
jakąś prostszą, pełną rozmów długich i spacerów

wiedz tylko, że o pierwszej miłości

zapomnieć zawsze ciężko
i że rozmyślam czasami
gdzie się podziewasz i co teraz robisz

~ Izabela Dąbrowska

XXVII

Elegy for the Arctic - Ludovico Einaudi

piękne stokroci kwiecie

drobne jak dłonie maleństwa mieszkającego u boku

uciekają przez pola przed burzą

jak przed bohaterem, któregoż kochały bezgranicznie

stąpa on ciężkimi krokami

po szorstkiej ziemi jak serce

rzuca pioruny w krzyki

uderza w policzki drobne

zbłąkane stokroci kwiecie

szukające po świecie

miłości odebranej

za młodu wybitej

heroistycznych zachowań

jak matka wobec bezbronnego dziecka

miłości podstawowej

której niestety zabrakło

~ Izabela Dąbrowska

XXVI

Chopin Nocturne no.20 in c-sharp minor Op.Posth

chmury z trudem przepłynęły noc całą

zabierając me serce

a dokładniej części maleńkie

jak rozbite lustro silną ręką

drzewa dzisiaj do życia nie wstają

jak mój umysł

nicością ogarnięty

ciemnością dzisiaj świeci

mgła pochłania moje ciało

a ja daję się uwieść

zaczynam walca

ciężkie me oczy już dawno zamknięte

odpłyńmy w świat daleko

nie otwieraj już oczu, kruszynko

niech życie ukołysze Cię do snu wiecznego

chodź, chodź umrzemy dzisiaj dziecinko

~ Izabela Dąbrowska

XXV

Chopin Spring Waltz

dłonie jego

choć o trzy mile większe od moich

i o cztery stopy cięższe

zaczęły płynnie sunąć po tych pełnych uznania klawiszach

jak łódka taty z mojego dzieciństwa po falach

a ja wpatrzona z zachwytem

przyjmowałam każdy dźwięk na klatkę piersiową 

wdychałam każde uderzenie

czując je na ciele

palce widzące dalszą drogę

chęć tego,by chociaż na chwilę

umknęły na mnie i moim ciałem

wygrywały miłosną piosenkę pełną wrażeń

z pełną dynamiką krwi

miłością skóry

i żaru kości 

wygrały miłość sercu

~ Izabela Dąbrowska

XXIV

Debussy Clair de Lune

płyną fale po ulicach

wbijając się w przeszkody

siejąc popłoch

płyną fale po ulicach

bez celu

w jedną i drugą

ucichnij morze na chwilę chociaż

niech zgubieni odnajdą drogę

~ Izabela Dąbrowska

XXIII

Beethoven - Moonlight Sonata

spojrzałam w ten błękitu ocean

który inny się wydał

ten chłonął mnie całą co do cala

całował namiętnie każdy detal chłodnymi falami

ciągnął w dół coraz dalej

czy głębiej

już stwierdzić nie potrafię

w ciągu sekundy 

powrót zażądały oczy moje 

smutkiem zaspane

przygniotły tęsknym wspomnieniem

ostatniego wieczora

ostatniego tchnienia miłości

ciał gorących

ust składających 

niedotrzymaną obietnicę

~ Izabela Dąbrowska

XXII

The Weeknd Tears in Rain

a teraz dobranoc

które nigdy się już nie skończy

jak moja miłość do Ciebie

teraz dobranoc

jak zawsze całuje w skroń

czas na mnie

bym nauczyła się żyć sama

bym przeczytała siebie na nowo

buduję swoje własne miasto

którego częścią się już nie staniesz

ani nawet namiastką

dobranoc

~ Izabela Dąbrowska

XXI

Marissa Nadler Fifty Five Falls

"J.R"

czasami zaczynam tęsknić 

i w tedy szukam Cię w oknie 

myśląc o miłości jaką mi dałaś

czasami zaczynam tęsknić

i łapię za te fotografie

które wiszą na ścianie

czasami zaczynam tęsknić 

przejdę się raz czy dwa

w miejsca, gdzie uwielbiałaś chodzić 

czasami zaczynam tęsknić 

i widzę Ciebie siedzącą obok

zmieniającą co chwila zdanie 

czasami zaczynam tęsknić 

i opowiem Tobie przy papierosie 

jak się czuje i jak się teraz bawię

czasami zaczynam tęsknić

zajdę do sklepu w którym kupowałaś perfumy 

by zwyczajnie przypomnieć sobie ich zapach

czasami zaczynam tęsknić

i włączę sobie muzykę którą uwielbiasz

by potańczyć sobie do niej lewą nogą

czasami zaczynam tęsknić

a potem płakać 

a rąk Twoich nie czuję już na policzkach 

czasami zaczynam tęsknić 

inaczej nie umiem tego nazwać 

~ Izabela Dąbrowska

XX

Writing Poems Ludovico Einaudi

obraz Twojej perfekcyjnej twarzy

rozmazany przez krople deszczu na oknie

tak smutne jak słone łzy moje 

otulające twarz

szukam pauzy zanim uciekniesz

w wir mieszkańców się wtopisz

zanim nie będę mógł Cię znaleźć w tłumie

jednakże jedyne co odnajduję to tęsknotę 

tak silną, że nagle czuje jak mój kręgosłup pęka

pod ciężarem wspomnień łamie się w pół 

i leżę 

już spokojny,że zaraz umrę 

i nie będę musiał żyć dłużej

bez Ciebie

~ Izabela Dąbrowksa

XIX

Comptine d'Un Autre Été- Die fabelhafte Welt der Amélie Piano

nie było Cię tutaj

a tyle chciałabym Ci pokazać

nie było Cię tutaj

gdzie marzenia i płacz się rozprzestrzenia

nie było Cię tutaj

gdzie morze historie opowiada

nie było Cię tutaj 

nie słyszysz mojego cichego łkania

który jak krople deszczu 

w pył się zamienia

nie było Cię tam

gdzie świat się kończy

i śnieg już nie spada

gdzie drzewa nie rosną

a ptaki nie potrafią latać 

nie było Cię tutaj

na krańcu świata

gdzie życie się kończy

a mój umysł zaczyna

~ Izabela Dąbrowska

XVIII

Fryderyk Chopin, Preludium e-moll Op.28 nr 4. Janusz Olejniczak

proszę 

klęcząc zbesztana z błotem

błagam

nie czując gruntu

umieram

tonąc w bełkocie

upadam

starając się złapać oddech

wylecz mnie z tego cierpienia

kochaj wystarczająco, by oszczędzić goryczy

tylko po to, by popatrzeć na dno w moich oczach

proszę prawdę wyznaj

nie dusząc mnie już więcej

zanurz się głębiej niż sięga Twoja dusza

by zrozumieć mojej cierpienie

~ Izabela Dąbrowska

XVII

William Joseph Bella's Lullaby

"J.S."

nagle widzę w tłumie

duże niebieskie oczy

patrzą się na mnie z bólem

patrzą się na mnie jakbym miała je uratować

jakbym tylko ja mogła utulić je do snu

miłością zamotać serce

spośród miliona kolorów

widzę tylko ten jasny ocean

który porywa mnie na chwilę

na mały ułamek sekundy

tonę

w cierpieniu tych dużych niebieskich oczu

~ Izabela Dąbrowska

XVI

Bernward Koch Softly Awakening

"T.O."

i słowa,które mam w sobie

nie określą tego co czuje

i gesty, które widzisz

nie dowiodą tego co mam w sobie

jak łzy potrzebujące uśmiechu pod koniec

jak niebo potrzebujące wieczoru by dojrzeć

tak ja potrzebuje Twoich oczu

które spojrzeniem zbawią

miłość to za małe słowo

by określić więź między życiem a wodą

miłość to za małe słowo

by rzucić je do Ciebie od niechcenia

bo nie jesteś definicją świata

ale świat jest definicją Ciebie

~ Izabela Dąbrowska

XV

Nocturne in a Minor Chad Lawson

siedzą w rządku

puste maszyny

bez emocji na twarzy

bez namiętności w oczach

wyłączone umysły

wyłączone dusze

czekają na śmierć

~ Izabela Dąbrowska

XIV

Agnes Obel Tokka

wsiadłam do złego autobusu,mamo

zabiera on mnie tam

gdzie ostrzegałaś by nie być

siedzę na szarym końcu,mamo

patrzę przez szybę, jak deszcz topi miasto

z którego nic już nie zostało

widzę ludzi,jednakże nie ludzkość 

widzę tylko maszyny

nie zdolne do miłości

autobus tonie pod ciężarem łez z nieba

on tonie,mamo

a ja biegnę do wyjścia

jest ono na drugim końcu

boję się,że nie zdążę

boję się,mamo

***

nie ucieknę już,mamo 

nic z wyjścia nie pozostało

tonę 

rozżalona

że uciec mi się nie udało

mamo

~ Izabela Dąbrowska

XIII

Black Elk Intro

"J.N"

Czy ja mogłabym się położyć u Twego boku?

poczuć bicie serca mocne jak moje

poczuć poświęcenie ciągnące nas po jeziorze wyrzeczeń 

czy ja mogłabym ujrzeć siebie w Twoich ustach?

owiniętą wiatrem

który tylko na dobre wody mnie zabierze

czy ja mogłabym umrzeć w Twoich oczach?

zwyczajnie zastygnąć 

zgubić się w błocie nienawiści do siebie i wszechświata

który połączył nas by za chwilę rozdzielić 

w cierpieniu na moich łzach

że smaku Twojego zapachu zapamiętać nie zdążyłam 

ani dźwięku Twoich ramion nie zaznałam tak długo

jak zegarmistrz w godzinie zagubiony

także ja w rozłące zatopiona

umieram wiedząc że nie spojrzysz już 

na mnie tymi samymi oczami

umieram u Twego boku

najdalej jak tylko życie wybrało 

~ Izabela Dąbrowska

XII

Pan's Labyrinth Lullaby

stan intensywnej nieważkości 

która przekracza granice

płynę w myślach

dokładnie tak jakbym płynęła w galaktyce

jednakże utknęłam w galaktyce myśli

która nieskończona się wydaje

gubię się w zakamarkach

których już nawet nie posiadam

zamykam się w bezuczuciowych pokojach

których nie ma

przełączając cały czas uczuć pstryczek

umieram w mej innej od świata galaktyce

podróż się dłuży 

choć czuję się jakbym miała obok rozwiązanie

wiecznej zagadki

drogę do wyjścia z labiryntu

zagmatwanych myśli

rozwianych przez wiatr

jak i rozniesionych przez morze

~ Izabela Dąbrowska

XI

Tom Odell Heal

usłyszeć 

jak czułością wypowiadasz moje imię 

jakbyś najdroższą porcelanę przewracał w palcach

poczuć Ciebie 

przesiąkniętego moimi perfumami

jakbyś do mnie tylko należał

dotknąć ust Twoich

są jak dom

do którego uwielbiam wracać 

zobaczyć Ciebie

miłością tryskającego

nawet gdy nikt nie patrzy

~ Izabela Dąbrowska

X

Cracks. Música: Javier Navarrete

dźwięk delikatnie zamykanych drzwi
tuż za mną kroczy

pierwsza kropla deszczu upada na palec u lewej dłoni 

a ten jakby potężną siłą wyrwany 

płynie dalej z prądem

wskazując drogę jakby reszcie

druga kropla rysuje linię od obojczyka aż do bioder

budując most 

jakby do Terabithii 

który w pół mnie rozdziera

kolejne krople przejmują nogi

i upadam jakby paraliż mną owaładnął 

odpływam 

to,co zostało ciągnie mnie po kręcistej rzece

której końca brak

na horyzoncie nicość,jakby 

apokalipsą owładnięta 

rozglądam się 

drzwi już nie widzę 

zniknęły

jak ja

~ Izabela Dąbrowska

IX.

Javier Navarrete Fireflies in the Garden

wspomnienie

takie proste

nic nie ważne

a nagle zalewa mnie chłodna melancholia

szum fal, gwizd żagla

umieram

miliony pytań bez odpowiedzi

tysiące niedokończonych zagadnień 

godziny milczenia

umieram

nostalgia za niewiedzą 

gonią się zajadle

szczerząc do mnie kły 

burząc fundamenty dnia

umieram

oh, niewiedzo!

prostym jesteś stworzeniem

nie zmartwionym

lecz poległym w bitwie

pożartym przez monotonię 

oh, ślepcy!

prostymi głupcami jesteście

wtopionymi w tłum

bojącymi się tego,co inne

boicie się śmierci

ale Wy już nie żyjecie

Wasze serca są martwe

~ Izabela Dąbrowska

VIII.

Harrison Storm - Sense of Home

"J.R."

choćbyś za tydzień dopiero wrócić do mnie miała

ja będę czekać 

jak na poranną kawę 

choćbyś na wrzesień dopiero wrócić do mnie miała

ja będę czekać 

na Twoją fascynację zapachem nowych książek

choćbyś na zimę dopiero wrócić do mnie miała

ja będę czekać 

opatulona w milion warstw z sankami w rękach na szczycie

choćbyś na gwiazdkę dopiero wrócić do mnie miała

ja będę czekać 

na Twój uśmiech na twarzy przez moje zrezygnowanie 

choćbyś na Nowy Rok dopiero do mnie wrócić miała

ja będę czekać 

na Twój telefon po północy

choćbyś na wiosnę dopiero wrócić do mnie miała

ja będę czekać 

z rowerem w ręce i wytyczoną trasą nad rzekę 

choćbyś na lato dopiero wrócić do mnie miała 

ja będę czekać 

z namiotem i paletką przy nodze

z wiankiem i winem 

z trampoliną w ogrodzie

z aparatem na szyi

z odbiciem fontann w oczach

z piosenkami chodzącymi po głowie 

z biletem do zoo w prawej ręce 

i ciastkiem w lewej

choćbyś miała wrócić do mnie tylko na godzinę 

ja będę czekać 

będę pamiętać filmy Twoje ulubione

i też radość,którą mi zawsze dawałaś

będę pamiętać Twoje palce zmywające łzy

będę pamiętać troskę,która świeciła w oczach

będę pamiętać o wszystkim, co dla mnie zrobiłaś 

i o miłości, którą mnie obdarzyłaś 

rękami krótszymi od moich

~ Izabela Dąbrowska

VII.

Ólafur Arnalds - Near Light 

jestem małą szarą myszką

urodziłam się w małym szarym domku

i prowadzę małe szare życie

na końcu małej szarej ulicy 

jestem mała szarą myszką

stworzoną z małych szarych śmieci

egzystującą pośród małego szarego gruzu

żyjącą marnym szarym żywotem

jestem małą szarą myszką

skroploną smrodem papierosów

odurzoną przez alkohol

zniszczoną przez potencjalne społeczeństwo

małe szare społeczeństwo

zabijające siebie nawzajem

odurzające siebie nawzajem

prześmierdnięte sobą nawzajem

każde z nich zamknięte w swoim małym szarym domku

każde z nich zamknięte w swoim małym szarym świecie

każde z nich odurzone swoim małym szarym zapomnieniem

każde z nich umiera swoją małą szarą śmiercią

~ Izabela Dąbrowska

VI.

Joep Beving - The Light She Brings

"T.O."

tonę 

nie wiedząc czy to w oczach mijających drogi

czy ustach badających moje

ręka topi się pod zaciskiem Twojej dłoni

a uścisk uczy jak chodzić

nikt wcześniej nie dał mi takiej broni

ucząc jak kochać

bezinteresownie i bezwiednie

poezja spojrzeniem koić
chłód każdy i gorycz

czuć Twój ckliwy oddech na skroni

zaznać bezpieczeństwa

którego mi wcześniej nie dano

że wciąż stoisz za mną 

i nie odejdziesz 
nawet na sekundkę

nawet gdy smak gorzkich gojii

popatrzy z pogardą

a Twój zapach nie zniknie

bo wszystko już nim pachnie

słodką rozkoszą i szczenięcą niewinnością

jak drzewo jabłoni

będziesz jak ono stać cierpliwie 

i obserwować czas z góry

a ja

żwawo będę stać obok Ciebie

a gdy już urosnę na tyle duża by Ci dorównać

zaznać harmonijny smak Twojego oddechu

płuc złączonych

rąk splątanych 

serc przyspawanych

~ Izabela Dąbrowska

V.

Birdy - Not About Angels

bezsens

tonę w bezsensie

błagam umrzyj ze mną 

utoń ze mną 

w czarnym złocie

żyć nie mogę 

gdy żyjesz ze mną 

nie istnieje bez Ciebie 

nie istnieje z Tobą 

~ Izabela Dąbrowska

IV.

Lanterns on the Lake - Sapsorrow

jest druga nad ranem

a ja palę samotnego papierosa

który smakuje jak usta Twoje o jadowitym poranku

i nagle uświadamiam sobie

że kocham ten smak

następnie biorę gorączkowy łyk whiskey

która pachnie jak szyja Twoja

gdy przerażony chowam w niej nos

i nagle uświadamiam sobie

że kocham ten zapach

jeszcze tylko bezzwłoczne przypomnienie Twojego głosu

łagodnego jak matka

jednakże stanowczego jak ojciec

i nagle uświadamiam sobie

że kocham ten dźwięk

i zanim zasnę 

zamrażam tę chwilę 

by całować Cię bez końca

poczynając od stóp

kończąc na skroni

i dopiero teraz mogę spokojnie zamknąć oczy

już jestem bezpieczny

już mogę spać spokojnie

bo wiem, że jesteś ze mną 

i nic, co złe mnie nie dotknie 

~ Izabela Dąbrowska

III.

Phildel - Qi

odeszłaś jak kwiaty w ciepłe kraje na zimę 

zostawiłaś po sobie włosy na szczotce i kilka zużytych tuszów

chmury przemijające w bezwietrzny poranek 

błoto na mym sercu, którego wyczyścić nie zdołam

zakropliłaś miodem duszę 

tonąc w swoim świecie

który tyle uśmiechów przekazywał

zostawiłaś swoje cierpienie wieczne 

by w daleką podróż się wybrać

bagaże dawno zniknęły spod drzwi

spakowałaś do nich 

niesforne włosy opadające na czoło 

uśmiechów wycie po pobudce

milczenie przedzierające się przez trzy pokoje

dom mieszkający w Twoich ramionach 

zostawiłaś mi same albumy 

w których tylko momenty

szczęścia i goryczy 

w berka grały

mówiłaś,że na wszystko jest w życiu pora

ale luba moja 

nigdy na umieranie

~ Izabela Dąbrowska

II.

Christel Alsos - Found

"J.D."

Twoja nienawiść mnie przerasta

rośnie jak plon groszku

nie zatrzymując się 

pnąc się wysoko

Twoja nienawiść mną gardzi 

i czuję się jak pies zbity z tropu 

którego nie kochają wystarczająco

by został dziś w domu 

nie spał na ulicy 

Twoja nienawiść budzi się w oczach 

jak zawistna broń maszynowa

i nagle dostaję kulkę 

w lewe płuco, o ile rozróżnić jeszcze potrafię 

upadam samotnie na samotnej pustyni 

i umieram samotna śmiercią 

widząc twarz Twoją 

jako ostatnią 

oczy mówiące 

wygrałem

~ Izabela Dąbrowska

I.

Franz Liszt 6 consolations

nie są mi obce 

zakochane usta Twoje w srebrzystym poranku 

oczy Twe 

zamknięte pośród traw świszczących 

oświetlonych przez gadatliwe gwiazdy 

nie są obce mi 

marzenia ze skrzydeł

pływające nad nizinami 

pełnymi kolorów 

ramiona Twe silne 

obcałowujące mnie bezpieczeństwem

na których płynę 

słysząc romantyczną pieśń wichury 

z palcem w lodowatej wodzie 

burząc harmonię spokojnej tafli

obce mi nie sa 

oczy Twe wpatrzone 

w światło moich 

opowiadające radośnie o magii świata

nie jest mi obce 

ciepło ciała Twojego 

ogrzewające do snu

opowiadające bajki na dobranoc

wypchane jak pluszowe zabawki 

miłością do życia 

~ Izabela Dąbrowska