klęcząc zbesztana z błotem
błagam
nie czując gruntu
umieram
tonąc w bełkocie
upadam
starając się złapać oddech
wylecz mnie z tego cierpienia
kochaj wystarczająco, by oszczędzić goryczy
tylko po to, by popatrzeć na dno w moich oczach
proszę prawdę wyznaj
nie dusząc mnie już więcej
zanurz się głębiej niż sięga Twoja dusza
by zrozumieć mojej cierpienie
~ Izabela Dąbrowska
~ Izabela Dąbrowska
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz