poczuć bicie serca mocne jak moje
poczuć poświęcenie ciągnące nas po jeziorze wyrzeczeń
czy ja mogłabym ujrzeć siebie w Twoich ustach?
owiniętą wiatrem
który tylko na dobre wody mnie zabierze
czy ja mogłabym umrzeć w Twoich oczach?
zwyczajnie zastygnąć
zgubić się w błocie nienawiści do siebie i wszechświata
który połączył nas by za chwilę rozdzielić
w cierpieniu na moich łzach
że smaku Twojego zapachu zapamiętać nie zdążyłam
ani dźwięku Twoich ramion nie zaznałam tak długo
jak zegarmistrz w godzinie zagubiony
także ja w rozłące zatopiona
umieram wiedząc że nie spojrzysz już
na mnie tymi samymi oczami
umieram u Twego boku
najdalej jak tylko życie wybrało
~ Izabela Dąbrowska
~ Izabela Dąbrowska
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz